2. Hukuk Dairesi 2019/4319 E. , 2019/11919 K.

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- Taraflar arasındaki evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, ilk derece mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilerek kadın yararına tedbir/yoksulluk nafakası ile tazminatlara hükmedilmiş ve erkeğin tazminat talepleri reddedilmiştir. İlk derece mahkemesi, erkeğin eşini darp ettiğini, kadının da eşinin gelirine uygun bir yaşam tarzı sürdürmeyerek müsrif davrandığını ve eşinin ailesinden hiç kimseyi evine istemediğini belirterek erkeğin ağır, kadının ise az kusurlu olduklarına hükmetmiş, ilk derece mahkemesi kararına karşı erkek tarafından kadının kabul edilen davası, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Tarafların bölge adliye mahkemesi tarafından kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında, davalı-karşı davacı kadının eşine toplum içinde "Salak, geri zekalı, aptal, manyak" diyerek hakaret ettiği anlaşılmaktadır.Erkek dava dilekçesinde kadının kendisine hakaret ettiğine vakıa olarak dayanmıştır. Bu durumda boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. Yanılgılı değerlendirme sonucu erkeğin ağır kusurlu olarak kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. 3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere, tarafların boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Eşit kusurlu eş yararına tazminata hükmedilemez (TMK m.174/1-2). Bu husus gözetilmeden yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-karşı davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 07/03/2019 tarih, 2018/106 esas ve 2019/403 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Bakırköy 2. Aile Mahkemesinin 11/05/2017 tarih, 2016/576 esas ve 2017/302 karar sayılı kararının BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.12.2019 (Salı)